شب بود، دیگه داشت خوابم می‌برد که صدام کرد.
_ عزیزم؟
_ جانم؟
_ بیا یه قراری با هم بذاریم. بیا از این به بعد شبا قبل از اینکه بخوابیم همدیگه رو حلال کنیم.
_ مگه چی کار کردیم که همدیگه رو حلال کنیم؟
_ عزیزم آدم که از اجلش خبر نداره. زن و شوهر هم بیشتر از همه به گردن هم حق دارن. پس بیا همدیگه رو حلال کنیم این طوری اگه یه وقت هم دعوامون بشه یه بهانه خوب برای آشتی داریم.
با تمام وجودم پیشنهادشو قبول کردم و از اون وقت، هر شب قبل از خواب همدیگه رو حلال می‌کنیم!
این کار اثرات جانبی هم برامون داره: یه وقتایی آدم از یه کار همسرش ناراحت میشه ولی نمی‌تونه یا موقعیتش پیش نمیاد که اون ناراحتی رو حل کنه. اگه این ناراحتی‌ها روی هم جمع بشه و بخشیده نشه ممکنه یه وقت به زخم‌های عمیقی تو قلب تبدیل بشه زخم‌هایی که منتظرنتا با یه بهونه کوچیک سر باز کنن و عفونتش گرمای زندگی آدمو خراب کنه، حالا شب‌ها موقع خواب یا ناراحتی‌های کوچیک رو می‌بخشیم و اصلا ازش حرف نمی‌زنیم یا اینکه صحبت می‌کنیم و حلش می‌کنیم.
این ابتکار همسرم باعث شده هم صمیمی‌تر بشیم و هم هر شب یه موضوع خوب برای حرف زدن داشته باشیم. یه جورایی محاسبه نفس هم می‌کنیم. یه وقتایی طلبِ حلالیت میشه مصداقِ پا گذاشتن روی غرور! و یه وقتایی هم بخشیدن و حلال کردنِ چیزی یا رفتاری که ناراحتت کرده میشه عجین شدن با صفاتی از خداوند، صفت غفور بودنش و اینجوری میشه که به دنبال این حلالیت شبانه همسرانه دلت میره به سمت التماس پیشٍ خدایی که بیشتر از همه واقف به خطاهات و بیشتر از همه چی نیاز داری به بخشیدنش...
+ مهم نیست این پیشنهاد از طرف کی باشه مهم عمل و نتیجه عمل! مهم اینه که با این کار زندگیمون گرم‌تر میشه... البته این نسخه تو زندگی ما خیلی کاربردیه، ممکنه شما و یا همسر شما زیاد تمایلی به این کار نشون ندن و هیچ اصراری هم نیست که این اتفاق هر شب بیفته، همین که گاهی به هم بگین از همدیگه راضی هستین زندگی تون رو شیرین می‌کنه.
++ امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند:
«ایما امراة قالت لزوجها: ما رایت قط من وجهک خیرا فقد حبط عملها
هر زنی به شوهرش بگوید: من از تو هرگز خیری ندیدم، [ثواب] کارش از بین می‌رود .»
