بانو جان...
هیچوقت فکر نکن شادمانی تمام می شود...
منتظر فردا نباش تا سفره لبخندت را پهن کنی...
عقربه ها را انتظار نکش برای خوب بودن...
فکر نکن فقط همین چند ایده را داری برای شادی خودت و عزیزانت... نگهشان ندار برای روز مبادا...
مبادای تو همان لحظه ایست که سکوت را رج به رج حس میکنی...
همین حالا وقتش رسیده... وقت لبخند تو و عشق پاشیت... با عشق, عشق را بر لحظه هایتان بپاش...
برای همه فرداهایت ایده جدید هست تا بدرخشی... کم نگذار... این شادی تمام ناشدنی است
